Παράκτιες και Ενδοχωρικές Θίνες

Οι παράκτιες και ενδοχωρικές θίνες αποτελούν μία ομάδα τύπου οικοτόπων που βάσει του παραρτήματος Ι της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ αποτελούν οικότοπους προτεραιότητας και απαντούν συχνά σε περιοχές του Δικτύου Natura 2000. Αντικείμενο της εν λόγω θεματικής ενότητας αποτελεί η παρατήρηση και καταγραφή μέσω citizen science των παράκτιων και ενδοχωρικών θινών (2110: Υποτυπώδεις κινούμενες θίνες, 2120: Κινούμενες θίνες της ακτογραμμής με Ammophila arenaria, 2220: Θίνες με Euphorbia terracina), της βόρειας ακτογραμμής της Λευκάδας (Παραλία Γύρας, Παραλία Αγίου Ιωάννη). Στις παραλίες σχηματίζονται οι «χαμηλά κινούμενες αμμοθίνες» που μπορούν να φτάσουν στο ύψος μέχρι και 3 μέτρα και τις συναντάμε πολύ κοντά στη θάλασσα. Οι αμμοθίνες παίζουν τεράστιο ρυθμιστικό ρόλο τόσο στην προστασία από τη διάβρωση της παραλίας, συγκρατώντας την άμμο (από τη δράση του ανέμου και των κυμάτων), όσο και στην οικολογική ισορροπία του παράκτιου οικοσυστήματος. Οι αμμοθίνες δημιουργούν ενδιαιτήματα για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και χαρακτηρίζονται από μία μεγάλη ποικιλία φυτών, τα οποία είναι προσαρμοσμένα στο αμμώδες έδαφος και στη θαλασσινή αρμύρα, ενώ παράλληλα φιλοξενείται και ανάλογη πανίδα.

Επομένως, η εξαφάνιση των αμμοθινών σημαίνει την εξαφάνιση και των φυτών ή των ζώων που φιλοξενούν. Το πιο γνωστό φυτό που φυτρώνει στις αμμοθίνες είναι το κρινάκι της θάλασσας (Pancratium maritimum) ή Παγκράτιο το παράλιο, που το αποκαλούν και «κρινάκι της Παναγίας», γιατί τα άνθη του μυρίζουν τον Δεκαπενταύγουστο.Επίσης στις αμμοθίνες αναπτύσσεται η καμπανέλα (Calystegia sοldanella), με τα άνθη της που μοιάζουν με ροζ μικρά χωνιά, η Αμμόφιλα και η Αγκαθιά, το θαλασσόκεδρο (Juniperus oxykedrus ssp Marcocarpa), ένα σπάνιο θαμνώδες φυτό (στην παραλία της Ελαφονήσου). Εκτός από τα καθαρά αμμόφιλα είδη, πάνω στις αμμοθίνες μπορεί να βρουν γόνιμο χώρο για να αναπτυχθούν και άλλα φυτά, όπως παπαρούνες, ή και τα γνωστά Αμάραντα. Οι αμμοθίνες έχουν συρρικνωθεί σημαντικά λόγω της αλλαγής του κλίματος και δυστυχώς κινδυνεύουν από την ανθρώπινη επέμβαση. Η πυκνή οικοδόμηση των παραλιών και οι διάφορες χρήσεις, όπως τα υπαίθρια, αυτοσχέδια μπαράκια και καντίνες, οι ομπρέλες και οι ξαπλώστρες, και κάθε είδους θαλάσσιες αθλητικές δραστηριότητες τις απειλούν

ΑΠΕΙΛΕΣ:
Οι κυριότερες απειλές και πιέσεις που αντιμετωπίζουν οι «ΠΑΡΑΚΤΙΕΣ ΚΑΙ ΕΝΔΟΧΩΡΙΚΕΣ ΘΙΝΕΣ» προέρχονται:
• από τον τουρισμό και τις δραστηριότητες αναψυχής (π.χ. κατασκευές, ποδοπάτηση, απόθεση απορριμμάτων, αγώνες με μηχανές)
• από την εκχέρσωση και τον καθαρισμό των ακτών με βαριά οχήματα, τις αμμοληψίες καθώς και τη βόσκηση
• από την ανορθολογική χρήση των οικοτόπων αυτών, ειδικά αυτών που βρίσκονται κοντά σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας και άρα είναι εύκολα προσβάσιμοι σε οχήματα ή/και στην ανεξέλεγκτη στάθμευση αυτών.

ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΟΧΟΥ:
Οι επισκέπτες/λουόμενοι στις προαναφερόμενες παραλίες της Λευκάδας καθώς και όλοι οι πολίτες που δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στην παράλια αυτή έκταση (ιδιοκτήτες καντινών, ενοικιαζόμενων δωματίων και δραστηριοτήτων θαλάσσιων σπορ).